جرم عشق

بسم ربی ...

تو با آن شور سرشاری که از دستش نخواهم داد

هوای تازه ای داری که از دستش نخواهم داد

تنیده مهر تو  بر تار پودم دوستت دارم

شبیه نقش بر داری که از دستش نخواهم داد

من آن محکوم اعدامی که از عشق تو خواهد رفت

سرم بر چوبه ی داری که از دستش نخواهم داد

صدای دلکشت برده امان از هر دل سنگی

شبیه نغمه ی تاری که از دستش نخواهم داد

نشاندی بر دلم زخمی که با جان دوستش دارم

نگاهت تیغ تاتاری که از دستش نخواهم داد

میان کوچه ها اواره ام تا صبح می گردم 

به شوق روز دیداری که از دستش نخواهم دادش

شبیه مرغ حق گو تا سحر ذکر تو می گویم

گرفتارم به بیداری که از دستش نخواهم داد

به چشم دیگران دیوانه یا عاشق نمی دانم

من و این درد و بیماری که از دستش نخواهم داد

سحر در سجده اخر ندای وصل می دادند

کسی می گفت انگاری که از دستش نخواهم داد

روح الله مهدوی

انتخاب تلخ

بسم ربی ...

در این دو راهی حسرت کسی کنارم نیست
رهی به سمت فنا و رهی که یارم نیست

به هر دری که زدم بسته بود از حُکمت

از این معادله ها عرضه فرارم نیست

همیشه تلخ ترین انتخاب من بودی
شکر به کام من از دست روزگارم نیست

به این نتیجه رسیدم که دوستم داری
شبیه فاتحه خوانی که بر مزارم نیست

کنار این همه "تو" بی تو بودم از اول
یکی میان شما آنکه دوست دارم نیست

روح الله مهدوی
7/6/93

انتظار

بسم ربی ...

اصلا تو بیا صبر مرا سر برسان

ایمان دل مرا به باور برسان
از مصر به کنعان برسان یار مرا
هجران عزیز را به آخر برسان

روح الله مهدوی