جرم عشق

بسم ربی ...

تو با آن شور سرشاری که از دستش نخواهم داد

هوای تازه ای داری که از دستش نخواهم داد

تنیده مهر تو  بر تار پودم دوستت دارم

شبیه نقش بر داری که از دستش نخواهم داد

من آن محکوم اعدامی که از عشق تو خواهد رفت

سرم بر چوبه ی داری که از دستش نخواهم داد

صدای دلکشت برده امان از هر دل سنگی

شبیه نغمه ی تاری که از دستش نخواهم داد

نشاندی بر دلم زخمی که با جان دوستش دارم

نگاهت تیغ تاتاری که از دستش نخواهم داد

میان کوچه ها اواره ام تا صبح می گردم 

به شوق روز دیداری که از دستش نخواهم دادش

شبیه مرغ حق گو تا سحر ذکر تو می گویم

گرفتارم به بیداری که از دستش نخواهم داد

به چشم دیگران دیوانه یا عاشق نمی دانم

من و این درد و بیماری که از دستش نخواهم داد

سحر در سجده اخر ندای وصل می دادند

کسی می گفت انگاری که از دستش نخواهم داد

روح الله مهدوی

انتخاب تلخ

بسم ربی ...

در این دو راهی حسرت کسی کنارم نیست
رهی به سمت فنا و رهی که یارم نیست

به هر دری که زدم بسته بود از حُکمت

از این معادله ها عرضه فرارم نیست

همیشه تلخ ترین انتخاب من بودی
شکر به کام من از دست روزگارم نیست

به این نتیجه رسیدم که دوستم داری
شبیه فاتحه خوانی که بر مزارم نیست

کنار این همه "تو" بی تو بودم از اول
یکی میان شما آنکه دوست دارم نیست

روح الله مهدوی
7/6/93

برای تو

بسم ربی ...

آغاز می کنم غزلم را به نام تو 
گوشم، به انتظار جواب سلام تو
لبخند می زنی و دلم قنج می رود 
اما دلی که برده ای از من حرام تو
من چون کبوترم که شکارش نکرده ای 
جلدم بدون ارزن و گندم به بام تو 
گفتم بیا و دست دلت را به من بده 
دنیا همیشه نیست عزیزم به کام تو
گفتی خیال وصل مرا می کنی ولی
حاشا اگر دوباره بیفتم به دام تو 

ر.مهدوی

یاری نیست

بسم ربی ...

به ساز قلب شکسته دگر چو تاری نیست!
به روزگار خزانم دگر بهاری نیست
به هر که دل بسپاری به خود جفا کردی
به عشق و عاشق و معشوق اعتباری نیست
برای سوز دل من چه چاره داری تو
دوا و مرهم زخمم دگر خماری نیست
و اشک گوشه چشمم دوباره حلقه زده
به من ز صبر نگو، که، دگر قراری نیست
نشسته ام که برایت غزل بسازم باز
و این سرودن از تو که اختیاری نیست
"اگر چه مهر بریدی و عهد بشکستی "
مرا به خانه قلبم به جز تو یاری نیست

ر.مهدوی
20/فروردین/93