هفته دوم - الرفیق
بسم ربی ...
اغلب فکر می کنیم چرا؟
چرا نشد؟
چرا نمی شود؟
و البته غافلیم ...
هفته دوم پاییز تموم شد. هنوز بارون نیومده
نگاه مردم به آسمونه...
ذهن آدم که درگیر باشه از هر دری یه حرفی میزنه
در رفاقت، در دانشگاه، در دروازه، دهن مردم!!!
در دانشگاه رو که باید گل گرفت.
در درواز رو هم میشه بست.
اما مراقب رفاقتتون باشید که دهن مردم رو نمیشه بست.
الرفیق ثم الطریق
شاید مهم ترین بخش زندگی آدم دوستاش باشن.
کاش یه کم بیشتر مراقب زبونمون بودیم.
شاید، کاش ...
خسته شدم از این همه واژه تکراری و حرف خسته کننده.
آخرای هفته یه دفعه تصمیم گرفت رفاقتش رو به رخم بکشه.
تصمیم گرفت بهم یادآوری کنه چقدر مراقبم هست.
دستم رو گرفت، کشوند کشوند برد تا اون سر شهر
گفت تو بودی می خواستی بدونی چرا؟
تو بودی دلخور شده بودی؟
بیا تا نشونت بدم
رفیقی که
یک ساعت و نیم داشت از حکمت خدا می گفت و خودش نمی دونست.
و منی که
حیرت کرده بودم از نقشه ای که خدا برام کشیده بود.
نگاه مردم به آسمونه
می دونی چرا؟
چون می دونن هرکی در حقشون نامردی کنه تو نمی کنی
یه چیزی رو تو این چند سال عمرم خوب فهمیدم
تا دلت پاک نباشه چشمت بارونی نمیشه
اگر هم بشه زلال نیست
دل شهرمون سیاه شده
رفاقت هامون شده دشمنی
ذهن آدم که درگیر باشه از هر دری حرفی میزنه.
خدایا مراقب رفیقام باش حتی اونایی که...
